سراچه ی دل

ساعت دیواری هم که هذیان می گوید...

با تو که هستم یادم می رود

غروب در راه است!

1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111

شانه هایم را بالا می کشم

با سنگینی هزار زخم

و تا چشمانت عروج می کنم،

تنم بستر شفا می شود!

22222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222

تو را در ذهنم ورق میزنم ،

بزرگترین چراغ خاطره ام

روشن می شود!

33333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333

دوست دارم

شاپرک ها را به دست بوسی آرزوهای مرده ات بیاورم

من نمیگذارم

در غیبت پروانه ها

کلاغ ها غم های با شکوهت را به مسخره بگیرند!

44444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444

طاقت از یاد رفتن در من نیست،

هرگاه تاریک و بی صدا

قهر می کنم و می روم،

روز بعد سپید تر از صبح

به پیشانی ات باز می گردم!

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

من به حاشیه ی سبز نگاه تو دل خوشم،

شاید صدایم آنجا جوانه زده باشد!

66666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666

خلوت نشین دل پر آشوب منی،

داری می روی...

از هم اکنون بر پشتم سنگینی میکند

بار روز های نبودنت!

777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777

دیشب که از سفر تو به خانه برگشتم

پر شده بودم از عبور پرستو!