بیا تا ...


                                             بیا تا قدر یکدیگر بدانیم

                                                     همیشه سعی کنیم با هم بمانیم

                                         همی سهل است پیدا کردن یار

                                                       ولی سخت است ماندن هاچه بسیار 

                                        اگر دنیا شود روزی گلستان

                                                         که شد سرشار همی از باغ و بستان

                                         بدان فانی شده این دشمنی ها

                                                                 همه قهر و دو رنگی و بدی ها 

                                        که گر تو قدر این دوران ندانی

                                                                 به جز اندک در این دنیا نمانی

                                       زمانی کرده پیدا راه وچاهی

                                                               که می بینی در این دنیا تباهی

                                       در آن هنگام هیچ راهی نداری

                                                             که بوده مقصد تو اشتباهی

                                           کاش معین بود بر ما سر نوشت     

                                                         آنچه که این روزگار عمری نوشت

                                            گر بجنبی فرصتت باقیست هنوز

                                                         تا کنی اصلاح خود در این دو روز

                                               بگوییم یکصدا با هم خدایا

                                                           کمی مهرو وفا بر ما ببخشا

                                           شود دلهایمان یکرنگ و زیبا

                                                           که دوستی ها شود در آن هویدا

                                           کاش بدانیم قدر هم در این دو روز

                                                         غصه ها را دور ریزیم شادی گردد بروز

                                          کاش این قانون همه از بر کنیم

                                                          عشق و دوستی را بیا باور کنیم

                                          کاش بماند دوستی ها جاودان

                                                            دوستی ها رازهاست درآن نهان

                                                          شعر از:المیرا خاکسار

کاش میدانستی...


کاش می دانستی

من سکوتم حرف است

حرف هایم حرف است

خنده هایم خنده هایم حرف است

کاش می دانستی

می توانم همه را پیش تو تفسیر کنم

کاش می دانستی

کاش می فهمیدی

کاش و صد کاش نمی ترسیدی

که مبادا دل من پیش دلت گیر کند

یا نگاهم تلی از عشق به دستان تو زنجیر کند

من کمی زودتر از خیلی دیر

مثل نور از شب چشم تو سفر خواهم کرد

تو نترس

سایه ها بوی مرا سوی مشام تو نخواهند آورد

کاش می دانستی

چه غریبانه به دنبال دلم خواهی گشت

در زمانی که برای غربتت سینه دلسوزی نیست

تازه خواهی فهمید

مثل من عاشق مغرور شب افروزی نیست...

پ.ن:این پست مخاطب خاصی ندارد.

خسته شدم از...

سلام امیدوارم شاداب و سلامت باشید.

خسته شدم از دست اساتید گرامی که لطف نمیکنن نمره هارو زودتر اعلام کنن تا

ما رو از نگرانی دربیارن.


یاران...

دلا یاران سه قسمند گر بدانی

 

زبانیند    و    نانیند    و   جانی

 

به  نانی  نان  بده  از  در برانش

 

مدارا   کن    به    یاران   زبانی

 

ولیکن  یار  جانی  را  بدست آر

 

براهش  جان   بده  تا   میتوانی


ایستگاه استجابت دعا...

یک نفر دلش شکسته بود

توی ایستگاه استجابت دعا

منتظر نشسته بود

منتظر،ولی دعای او

دیر کرده بود

او خبر نداشت که دعای کوچکش

توی چهارراه آسمان

پشت یک چراغ قرمز شلوغ گیر کرده بود

 

او نشست و باز هم نشست

روزها یکی یکی

از کنار او گذشت

روی هیچ چیز و هیچ جا

از دعای او اثر نبود

هیچ کس

از مسیر رفت و آمد دعا،

با خبر نبود

با خودش فکر کرد

پس دعای من کجاست؟

او چرا نمی رسد؟

شاید این دعا

راه را اشتباه رفته است!

پس بلند شد

رفت تا به آن دعا

راه را نشان دهد

رفت تا که پیش از آمدن برای او

دست دوستی تکان دهد

رفت

پس چراغ چارراه آسمان سبز شد

رفت و با صدای رفتنش

کوچه های خاکی زمین

جاده های کهکشان

سبز شد

او از این طرف،دعا از آن طرف

در میان راه

با هم آن دو رو به رو شدند

دست توی دست هم گذاشتند

از صمیم قلب،گرم گفتگو شدند

وای که چقدر حرف داشتند

 *******************************

برف ها

کم کم آب می شود

شب

کم کم آفتاب می شود

و دعای هرکسی

رفته رفته توی راه

مستجاب می شود.....

عرفان نظر آهاری


حکایت همچنان باقیست...

سلام امیدوارم خوشحال و شاداب باشید.

هنوزم امتحانام تموم نشده دعا فراموش نشه

موقتآ خدانگهدار

زمستان

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است

کسی سر برنیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را

نگه جز پیش پا را دید نتواند

که ره تاریک و لغزان است

وگر دست محبت سوی کس یازی

به اکراه آورد دست از بغل بیرون

که سرما سخت سوزان است

نفس کز گرمگاه سینه می آید برون ابری شود تاریک

چو دیوار ایستد در پیش چشمانت

نفس کاین است پس دیگر چه داری چشم

زچشم دوستان دور یا نزدیک

مسیحای جوان مرد من ای ترسای پیر پیرهن چرکین

... هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی

دمت گرم و سرت خوش باد

! سلامم را تو پاسخ گوی در بگشای

منم من ، میهمان هر شبت لولی وش مغموم

منم من ، سنگ تیپا خورده ی رنجور 

منم دشنام پست آفرینش ، نغمه ی ناجور

نه از رومم نه از زنگم ، همان بیرنگ بیرنگم

بیا بگشای در بگشای دلتنگم

حریفا ، میزبانا ، میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد

تگرگی نیست ، مرگی نیست

صدایی گر شنیدی صحبت سرما و دندان است

من امشب آمدستم وام بگذارم

حسابت را کنار جام بگذارم

چه می گویی که بیگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد

فریبت می دهد ، برآسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست

حریفا ! گوش سرما برده است ، این یادگار سیلی سرد زمستان است

و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده

به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود پنهان است

حریفا ! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یکسان است

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان

نفس ها ابر ، دل ها خسته و غمگین

درختان ، اسکلت های بلور آجین

زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه

غبار آلوده مهر و ماه

.

.

... زمستان است


شعر از : زنده یاد مهدی اخوان ثالث